Başınıza ne gelirse gelsin
Karşınıza hangi engel çıkarsa çıksın
Koca koca dertleriniz de hayal kırıklıklarınız da devam edecektir
Aşık olacaksınız ama kavuşamayacaksınız
Kavuşacaksınız, sonra ayrılacaksınız
Ama yine de yaşayacaksınız
Aşkın sonunda ölüm varmış ve buna değmeliydi
Ayrıldıktan sonra değil, yanımdayken sevmeliydim
Hatalarım vardı bilirim, hiçbi' zaman unutmadım
Tutuncak hayallerim yok, tek dalım elleriydi
Bilirsin işte sen beni, sokaklarına serseriyim
Dogru yoldan uzaklaştım, Tanrım yine terste miyim?
Etrafın kalabalıkken şiirlerimi göremezsin
Başka birine gülümsüyorken benimle ölemezsin
Zamanı geri döndürecek kadar güçlü değilim ben
Eğer zarar vermediysem sevgine meylimden
Aklıma girip durma bu rüyalar son olsun
Gitmeyi severdin de gelmeyişin çok oldu
Senden önce hüzün yoktu bir ihtimal yaşıyorduk
Aslında Ankara'dan değil, senden kaçıyordum
Bir Ferhat değilim ben, dağları delemesem de
İnsanların kulaklığına hikayemizi taşıyordum
Dünyaya gülerek gelen var mı ki?
Zaten doğarken ağladık hepimiz
Niye ağladık?
Niye ağladık be Servet Abi?
Böyle bi' dünyaya geldik diye belki de, mûamma
İhtiyarların gözyaşı yoktur evladım
Bizim yaşımız sözlerimizden akar
Aklımda yükseldikçe satırlarıma düşüyorsun
Nasıl bi' cehennem bu? Kavrulurken üşüyordum
Aşk bir oyun ve bu oyunda seven taraf kazanmıyo'
Nasıl bi' çukurdayım ben? Sevgim hiç azalmıyo'
Odamda bana eşlik eden tek dostum yalnızlık
Gelişin gidişin gibi sessiz ve ansızdı
Bir yanım çaresizken, bir yanım umut dolu
Bir yanım hayattayken, bir yanım ölüm dolu
Adımların zorlaşacak 17'nde büyüdüysen
Karanlık bir sokakta emaneten gülücükler
Nefretimle azalcaksın seni bulduğumda değil
Psikolojim bozuk moruk ve artık umrumda değil
Yokluğun bile benim seni unutmamamı sağlayamaz
Göz pınarlarım kurumuş istesem de ağlayamam
Tam ortadan söküldük biz, bir kez daha bağlanamaz
Zamanında sönen bu yangın tekrârdan harlayamaz
Tekrârdan harlayamaz
