Kim anlamış ki sen anlayacaksın
Sen aşıksın bi' kere o değil ki
Aşk var ya bu namussuz aşk
Gülün dikeni var diye üzülmekten ziyade
Bir diken, çiçek açmış diye sevinmeye benzer
İlk bakışta değil, son bakıştadır aşk
Yani ayrılırken sana nasıl bakıyorsa
O kadar sevmiştir seni
İşte bu kadar
Eskiden gülümsemek kolaydı şimdi ölüm gibi
Bir zamanlar sevmediğini göremiyordu körün biri
Bir satırda gel diyorken bir satırda git istiyorum
Bu Mayıs zor geçicek yıldızların sönük gibi
Dışarda cehennem var fakat hala üşüyordum
Aklımda hep yükselirken gözlerimden düşüyorsun
Müsait bir yerde durdur kaptan çünkü ölecek var
Sende bir gün yere düşersen tüm ışıklar sönecek bak
Bu böyle devam etmez küllüğümde yer kalmadı
Komik olma sanki sen çok istedin de ben kalmadım
Özgürlüğe takla atan güvercin gibiydin aynı
Fakat bende prangaları bağlayan bi gardiyanım
Mayıs ayının yağmurları artık bizi ıslatamaz
Hiç benim olmamış birini başkasından kıskanamam
Mutluluk bana teğet geçer de dertler hiç ıskalamaz
Aslında çok seviyomuş lan git başımdan zırvalama
Bu belki son mektubum 48 bar veda metni
Ahirette karşıma çıkma diye hakkımı helal ettim
Bana yaşattığın bu duygu bilmiyosun ne lanetli
Tam 17'mde başıma gelmiş en güzel felakettin
Üç yıldır silemediğimi tek bir günde unutmamı mı bekliyorsun?
O halde bekleme hiç
Üç mayıs biriktin içimde tam 10 yıl yaşlandım
Söylesene acı çekmeye değecek bir saf aşk var mı?
Benim ne zaman aklıma gelsen gözümden yaşarıyosun
Unuttum derken rüyama girmeyi nasıl başarıyosun
Hislerim aynı yerdeyken sorunlarımı aşamıyorum
Seni kalbimde var ettim aklımdayken yaşamıyosun
Sence özlem kurtuluşta bank başında beklemek mi?
Yolları sana çıkmayan bu Ankara'dan nefret ettim
Ben ne kadar yaklaştıysam sen o kadar uzaklaştın
Nefretim hep hüküm sürdü ben sevgiye kuraklaştım
Üstümüzden çok sular akmış biz artık yabancıyız
Beraber büyüdük fakat başka aşkın kazancıyız
Artık inanmadığın sevgimi doğrudan sayar mıyız?
Söylesene aynı yalana tam 10 defa kanar mıyız?
İşte tam bu yüzden dibine kadar battık
Yine hayatımıza giren tüm herkesi kendimiz sandık
Artık güneş yerini geceye bıraksın yıldızlar alçalsın
Sende sevgi kalmadıysa bendekinden harcarsın
Ben yazdıkça uzaklaşmalıydım neden sana taştım?
Biz bu kapıyı hiç sevmedik maalesef ki hayat açtı
Önümde tonla engel var ve tüm yollar yamaç artık
Tam sana doğru gelirken sandalımız taşa çarptı
Gözlerin beyaz bir sayfa ben yazmaya doyamıyorum
Sen yerine senden sonra hiç kimseyi koyamıyorum
Bunun fazla nedeni yok belki zamanla anlayacaksın
İşte o gün çok geç olcak içimde hiç kalmayacaksın
